Rare Portrettengalerij

Introductie

Ik was voor deze site niet actief op zoek naar iets raars; malligheden gebeuren toch wel. In een aantal gevallen stond ik er (toevallig) bij en keek ik ernaar. Rare mensen, rare portretten trekken nu eenmaal mijn aandacht. Eigenlijk net zoiets als met die twee broodjes smerende beren. Behalve dan dat ik in het geval van opmerkelijke mensen noteerde welke steekjes er los zaten. Journalisten doen zoiets de hele dag. Dat pakte in mijn geval onbedoeld hilarisch uit, omdat ik in mijn onschuld waarnemingen noteerde die - zo bleek later - angstvallig geheim dienden te blijven. 

Er met mijn neus bovenop staan was één ding. Maar er ruchtbaarheid aan geven moest de kop worden ingedrukt. Dat is dan ook - onder bedreigingen aan mijn adres - krachtig gebeurd.

Bezoekers van de site Verhaalhalen kwamen daar de straks volgende anekdotes al tegen. Wat voor u ligt sluit namelijk aan op die site.

Mondje dicht?

Het opschrijven van anekdotes gebeurt met de overtuiging dat zwijgen over het verleden zich wreekt. Vaak veel later. Een voorbeeld: "me too"-achtige schandalen, die tientallen jaren later boven water komen. Om te voorkómen dat k*tstreken stilzwijgend in vergetelheid raken heb ik er wat verslagjes over genaakt.. Dat bleek niet geheel zonder gevaar want er loopt al geruime tijd een onderzoek tegen mij door Justitie. Mijn misdaad...: smaad en laster.

Openbaren

Tegenwoordig (2023) is het niets bijzonders om kwalijke voorvallen op het internet te plaatsen. Facebook, Twitter en noem maar op kijken hunkerend uit naar dergelijke bijdragen.  Door de verloederde omgangsvormen in de sociale media kijken we niet op bij kwetsende opmerkingen. Laat staan dat daartegen wordt opgetreden! Tenzij je het zo bont maakt als ik.

Mijn persoonlijke ervaring in 2012 was anders. Onder mijn dierbare lezers trof ik een recherzeur van politie en de een of andere deuggleuf, die bij het Openbaar Ministerie werkte. Er werd dreigend opgetreden vanwege onwelgevallige publicaties op het internet. Complicatie: die twee hadden iets (klefs) met elkaar, wat hun bizarre aanvalsdrift versterkte. 

Smartphone vs. computer

In 2012 brak de hel los toen ik op het internet bespottelijke toestanden om mij heen beschreef. Dat was toen nog "ouderwets" op het toetsenbord van de computer tekst eruit rammen en op het internet plaatsen. Vrij tijdrovend.

De hedendaagse smartphonebezitter waant zichzelf een televisiereporter en propt het internet vol met foto- en video-opnamen. Secondewerk. Het resultaat is een omvangrijk allegaartje van vies, voos en mallotig. Van verzorgd taalgebruik kun je zelden spreken. Verrassend is dat publicatie van onaangename beelden op het internet  in de meeste gevallen straffeloos kan.

Buiten Twitter (X), Tik Tok, Instagram en zo is er meer plek op het internet voor publicaties. Door mij geüploade tekst, stond sommige lezers niet aan. Hoe absurd dat uitpakte in strafvervolging verliep staat in Verhaalhalen. Zo bizar, dat je er weer om kunt lachen.

Strafvervolging

Tegenwoordig met duizenden berichten per dag in de sociale media zou er voor dat tweetal misdaadbestrijders dat ik trof geen beginnen aan zijn. De aanklacht, die ik aan mijn broek kreeg, is op zichzelf al een verbazingwekkende juridische casus. Zij demonstreerden een gevalletje van slecht begrijpend lezen. Dat is een bekend euvel binnen het onderwijs. In combinatie met een chronisch gebrek aan gevoel voor humor krijg je de poppen aan het dansen.

Deze twee ijverige, maar enigszins rancuneuze typetjes meenden zichzelf en hun dierbaren te herkennen in mijn anekdotes. Enige relativeringszin ontbrak klaarblijkelijk; dus ze gingen vol op het orgel...

     Filosofie van de dag:  Rare situaties in het heden zijn te begrijpen na een kijkje in het verleden

Betreedt de Rare Portrettengalerij

Nadere info: verhaalhalen.jouwweb.nl