Tweede poging                                                                                                                                                             Katlien werd niet zwanger. Weer niet. Of liever: nog steeds niet. Zij had immers al een lange periode van mislukte inseminaties achter de rug. Peperdure fertiliteitsklinieken hadden niets uitgehaald. Wat Ben betreft: eerder had hij een dochtertje op de wereld gezet. Medisch onderzoek (in het Academisch Ziekenhuis Utrecht) had uitgewezen, dat hij zeer vruchtbaar was.

Juist daarover is er in 2023 (eerder al eigenlijk) tumult over seriezaaddonors. Zou Ben zou ook zo'n groot sperma-offensief hebben ontketend? 

In december 1986 werd Ben opnieuw opgetrommeld. Katliens eitje had zich gemeld. Hij voelde enige aarzeling na de bitse bejegening de vorige keer. Maar afspraak is afspraak. Bens tweede zaadbezorging werd gekenmerkt door nog meer onaangenaam gedrag van Ankie. Ze had het er maar druk mee: de ene sneer naar de andere kreeg hij te verduren. Eventjes had Ben de aanvechting om maar weer naar huis te gaan. Maar daarmee strafte hij niet alleen Ankie, maar ook Katlien.

De laatste toonde weinig ruggengraat. Zij zou bijvoorbeeld het vijandige gedrag van haar vriendin een beetje kunnen temperen. Zaaddonatie moet in een ontspannen sfeer plaatsvinden. Maar in plaats daarvan bekeek Katlien de situatie onderdanig en afwachtend. Zij speelde (althans ogenschijnlijk) de tweede viool.

Waar kwam die irrationele vijandigheid vandaan? Dit is het moment voor psychologie van de koude grond. Ankie had in hun voorgesprek met zijn drieën laten merken, dat ze bol stond van de jaloezie en frustratie. Dat kwam tot uiting toen het onderwerp vakantiedonors ter sprake kwam. De meiden hadden vernomen dat rondwippende skileraren, respectievelijk surfinstructeurs menige vakantievierende dame had bezwangerd. Gratis! De gedachte aan deze optie veroorzaakte rode vlekken in Ankies hals. Onnodige stress door een voorbarige angst, want…

Katlien was best een aardige meid, maar op zijn boerenfluitjes gezegd: voor het TV-programma "Het mooiste meisje van de klas" zou ze niet zijn gecast. Leuk mens verder. Niettemin voelde Ankie zich alleen al bij de gedachte aan een zwerm dekvaardige vakantiedonoren bij voorbaat aan de kant gezet. De jaloezie vrat aan haar. Mijn inwendige dieptepsycholoog fluistert mij in, dat Ankie niet goed overweg kon met de gedachte dat zich iets maandenlang ging voltrekken, waar zij geen aandeel in had. Voor een controlefreak het ergste dat er bestaat… Tel daarbij op haar slechte woedebeheersing en je hebt een gezellige middag saampjes.                 

“Is het een vogel? Is het een vliegtuig? Nee, het is Ben, de Sperman!”

Huisbezoek door de zaadboer   

De herhalingsoefening werd gepland; eind 1986 tussen de Kerst en de Jaarwisseling, kwam Ben (Ho-ho-ho) als verjongde Kerstman aangegleden. Gedachtensprongetje: de dames zouden hun pincode nooit zouden afgeven, maar.... van Ben vonden ze het vanzelfsprekend, dat hij vol vertrouwen zijn DNA-code afstond. Qua risico was hij een wandelende DNA-pinpas. Voor iemand op gevorderde leeftijd verbijsterend naïef…   

Nadere info: verhaalhalen.jouwweb.nl