Op audiëntie bij Robbie

In het vorige hoofdstuk hebben we gezien dat de dames  op subtiele wijze duidelijk maakten wat Bens onbeduidende positie was. Dat gebeurde door hem als hekkensluiter achteraan de rij bezoekers te laten plaatsnemen. Uiteindelijk werd hij in de woonkamer geparkeerd, waar hij nederig op de glorieuze entree van moeder Katlien en wonderkind Robbie wachtte.

Voor wie het gemist heeft: Robbie is een meisje. Zoals hiervoor uiteengezet hoorde de enigszins prikkende naamgeving bij het alternatieve activistische circuit, waarin de vriendinnen opereerden. Dat viel goed bij de tuinbroeken in het vrouwencafé...

Voor wie al verbijsterd was na het lezen over het selectieve fotoverbod: enige uitleg in het voordeel van de dames is wel nodig! Dat beschamend lijkende besluit moet in het belang van het kind zijn geweest. Immers, de wazige stelling "Het is in het belang van het kind"  lag de dames bestorven in de mond. Het is duidelijk dat een ploeg cameraflitsende potten minder schadelijk is dan die akelige Ben met zijn simpele cameraatje. Stel je voor dat hij grof geld ging verdienen als hij ging leuren  met die unieke opnamen! De verwachting was dat de unieke foto's van Robbie uit zijn handen zouden worden gegrist. Kijk, de dames hadden naar jarenlange tegenwerking van de maatschappij gewonnen. Girl power! Diezelfde maatschappij moest en zou het  weten. De critici zouden er van lusten!

Leuterkoek vormde de kern van hun unieke stijl van opvoeden. De meest potsierlijke handelingen die het kind betroffen werden om de haverklap verklaard met hun favoriete mantra: 

"We doen het allemaal voor het kind"…

Via allerlei bochtige constructies wisten de dames in de jaren daarop elke geplande ontmoeting tussen baby/kleuter met haar biologische vader om zeep te helpen. Meermalen (b)leek Robbie half of helemaal afwezig te zijn tijdens een gepland bezoek van Ben. Nog net niet verborgen in een kast of zo.

Dat soort potsige dingen... Neen, geen tikfout: niet potteus, maar potsig, ouderwetse woord voor lachwekkend. Op deze site treft u een vleugje bezorgdheid aan of het wel ècht in het belang van het kind is. Ik bedoel al die goedheid van de dames. Daarvan gaat u op de volgende bladzijden intens genieten!

Over een proeve van wreedheid

Ankies dilemma

Vele vragen hoopten zich op onder haar hersenpan. Zou het kind veilig genoeg zijn voor vaders? En hoe zou dat zijn als ze opgroeide? In gedachten bouwde zij een beschermende kooi om haar dierbare Robbie. Ze griezelde al bij de gedachte, dat Ben haar godsgeschenk, haar speeltje Robbie, zou aanraken. Gelukkig maar hadden de dames een mislukking goed voorbereid:

Ankie hoefde niet bang voor lichamelijk contact te zijn, want Katlien wist van wanten. Die deed iets  unieks in de menselijke evolutie van miljoenen jaren. Het was te laat om Robbie te verstoppen in een lade van een kast, anders had ze dat rücksichtslos gedaan. Nu draaide ze de baby strategisch weg van Ben, die op een paar meter afstand naar zijn nakomeling moest staren.

Een proeve van ongekende wreedheid. 

Wegdraaibaby

Animatie: Voor wie zich geen goede voorstelling kan maken van de straks beschreven k*tstreek...

als u deze bladzijde ververst laat Katlien (bovenaan de bladzijde) zien hoe je een baby beschermt tegen een affectieve vader.

Als het niet lukt even naar een andere pagina gaan en dan (terug)klikken naar deze bladzijde.

De verhelderende animatie draait dan weer als een lier...

Katlien schudt zich dan opnieuw een paar tellen een breuk.

(Aan de animatie van de wegdraaibaby wordt nog gewerkt).